Definify.com
Definition 2025
prohibiturus
prohibiturus
Latin
Participle
prohibitūrus m (feminine prohibitūra, neuter prohibitūrum); first/second declension
- about to hold back, about to keep off, about to restrain, about to avert; about to prevent, about to hinder
- about to forbid, about to prohibit
- about to keep, about to preserve, about to defend, about to protect
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prohibitūrus | prohibitūra | prohibitūrum | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūra | |
| genitive | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūrī | prohibitūrōrum | prohibitūrārum | prohibitūrōrum | |
| dative | prohibitūrō | prohibitūrō | prohibitūrīs | ||||
| accusative | prohibitūrum | prohibitūram | prohibitūrum | prohibitūrōs | prohibitūrās | prohibitūra | |
| ablative | prohibitūrō | prohibitūrā | prohibitūrō | prohibitūrīs | |||
| vocative | prohibitūre | prohibitūra | prohibitūrum | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūra | |