Definify.com
Definition 2025
pronken
pronken
Dutch
Verb
pronken
Inflection
| Inflection of pronken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | pronken | |||
| past singular | pronkte | |||
| past participle | gepronkt | |||
| infinitive | pronken | |||
| gerund | pronken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | pronk | pronkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | pronkt | pronkte | ||
| 2nd person sing. (u) | pronkt | pronkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | pronkt | pronkte | ||
| 3rd person singular | pronkt | pronkte | ||
| plural | pronken | pronkten | ||
| subjunctive sing.1 | pronke | pronkte | ||
| subjunctive plur.1 | pronken | pronkten | ||
| imperative sing. | pronk | |||
| imperative plur.1 | pronkt | |||
| participles | pronkend | gepronkt | ||
| 1) Archaic. | ||||