Definify.com
Definition 2025
reiður
reiður
Faroese
Noun
reiður n (genitive singular reiðurs, plural reiður)
Declension
| n13 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | reiður | reiðrið | reiður | reiðrini |
| Accusative | reiður | reiðrið | reiður | reiðrini |
| Dative | reiðri | reiðrinum | reiðrum | reiðrunum |
| Genitive | reiðurs | reiðursins | reiðra | reiðranna |
Etymology 2
From Old Norse reiðr, from older vreiðr.
Adjective
reiður (comparative reiðari, superlative reiðastur)
Declension
| reiður a15 | |||
| Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | reiður | reið | reitt |
| Accusative (hvønnfall) | reiðan | reiða | |
| Dative (hvørjumfall) | reiðum | reiðari | reiðum |
| Genitive (hvørsfall) | (reiðs) | (reiðar) | (reiðs) |
| Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | reiðir | reiðar | reið |
| Accusative (hvønnfall) | reiðar | ||
| Dative (hvørjumfall) | reiðum | ||
| Genitive (hvørsfall) | (reiða) | ||
| Weak adjectival inflection of reiður | |||
| Singular (eintal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | reiði | reiða | reiða |
| Accusative (hvønnfall) | reiða | reiðu | |
| Dative (hvørjumfall) | |||
| Genitive (hvørsfall) | |||
| Plural (fleirtal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | reiðu | ||
| Accusative (hvønnfall) | |||
| Dative (hvørjumfall) | |||
| Genitive (hvørsfall) | |||
Icelandic
Etymology
From Old Norse reiðr, from older vreiðr.
Pronunciation
Adjective
reiður (comparative reiðari, superlative reiðastur)
Derived terms
Derived terms
|
|
|
Inflection
positive (strong declension)
positive (weak declension)
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | reiðari | reiðari | reiðara |
| accusative | reiðari | reiðari | reiðara |
| dative | reiðari | reiðari | reiðara |
| genitive | reiðari | reiðari | reiðara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | reiðari | reiðari | reiðari |
| accusative | reiðari | reiðari | reiðari |
| dative | reiðari | reiðari | reiðari |
| genitive | reiðari | reiðari | reiðari |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | reiðastur | reiðust | reiðast |
| accusative | reiðastan | reiðasta | reiðast |
| dative | reiðustum | reiðastri | reiðustu |
| genitive | reiðasts | reiðastrar | reiðasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | reiðastir | reiðastar | reiðust |
| accusative | reiðasta | reiðastar | reiðust |
| dative | reiðustum | reiðustum | reiðustum |
| genitive | reiðastra | reiðastra | reiðastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | reiðasti | reiðasta | reiðasta |
| accusative | reiðasta | reiðustu | reiðasta |
| dative | reiðasta | reiðustu | reiðasta |
| genitive | reiðasta | reiðustu | reiðasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | reiðustu | reiðustu | reiðustu |
| accusative | reiðustu | reiðustu | reiðustu |
| dative | reiðustu | reiðustu | reiðustu |
| genitive | reiðustu | reiðustu | reiðustu |
Synonyms
- (ready): def. reiðubúinn, tilbúinn
Usage notes
- reiður við einhvern: angry at someone
- verða reiður: to get angry
