Definify.com
Definition 2025
rudnik
rudnik
Serbo-Croatian
Noun
rȗdnīk m (Cyrillic spelling ру̑днӣк)
- mine (place from which ore is extracted)
Declension
Declension of rudnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rudnik | rudnici |
| genitive | rudnika | rudnika |
| dative | rudniku | rudnicima |
| accusative | rudnik | rudnike |
| vocative | rudniče | rudnici |
| locative | rudniku | rudnicima |
| instrumental | rudnikom | rudnicima |
Related terms
Slovene
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrúːdnik/
- Tonal orthography: rȗdnik
Noun
rúdnik m inan (genitive rúdnika, nominative plural rúdniki)
- mine (place from which ore is extracted)
Declension
Declension of rúdnik (masculine inan., hard o-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | rúdnik | rúdnika | rúdniki |
| accusative | rúdnik | rúdnika | rúdnike |
| genitive | rúdnika | rúdnikov | rúdnikov |
| dative | rúdniku | rúdnikoma | rúdnikom |
| locative | rúdniku | rúdnikih | rúdnikih |
| instrumental | rúdnikom | rúdnikoma | rúdniki |