Definify.com
Definition 2025
ryta
ryta
See also: rýta
Faroese

ryta' - kittiwake
Noun
ryta f (genitive singular rytu, plural rytur)
- kittiwake (Rissa tridactyla)
Declension
| Declension of ryta | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ryta | rytan | rytur | ryturnar |
| accusative | rytu | rytuna | rytur | ryturnar |
| dative | rytu | rytuni | rytum | rytunum |
| genitive | rytu | rytunnar | ryta | rytanna |
Synonyms
Swedish
Etymology
From Old Swedish riūta, rȳta, from Old Norse hrjóta, from Proto-Germanic *hreutaną.
Verb
ryta
Conjugation
Conjugation of ryta