Definify.com
Definition 2025
sacramentalis
sacramentalis
Latin
Adjective
sacrāmentālis m, f (neuter sacrāmentāle); third declension
- (Late Latin, Ecclesiastical Latin) sacramental
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | sacrāmentālis | sacrāmentāle | sacrāmentālēs | sacrāmentālia | |
| genitive | sacrāmentālis | sacrāmentālium | |||
| dative | sacrāmentālī | sacrāmentālibus | |||
| accusative | sacrāmentālem | sacrāmentāle | sacrāmentālēs | sacrāmentālia | |
| ablative | sacrāmentālī | sacrāmentālibus | |||
| vocative | sacrāmentālis | sacrāmentāle | sacrāmentālēs | sacrāmentālia | |
Related terms
Related terms
Descendants
- Catalan: sacramental
- English: sacramental
- French: sacramental
- Italian: sacramentale
References
- sacramentalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- SACRAMENTALIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “sacramentalis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.