Definify.com
Definition 2025
samenleven
samenleven
Dutch
Verb
samenleven
Inflection
| Inflection of samenleven (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | samenleven | |||
| past singular | leefde samen | |||
| past participle | samengeleefd | |||
| infinitive | samenleven | |||
| gerund | samenleven n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | leef samen | leefde samen | samenleef | samenleefde |
| 2nd person sing. (jij) | leeft samen | leefde samen | samenleeft | samenleefde |
| 2nd person sing. (u) | leeft samen | leefde samen | samenleeft | samenleefde |
| 2nd person sing. (gij) | leeft samen | leefde samen | samenleeft | samenleefde |
| 3rd person singular | leeft samen | leefde samen | samenleeft | samenleefde |
| plural | leven samen | leefden samen | samenleven | samenleefden |
| subjunctive sing.1 | leve samen | leefde samen | samenleve | samenleefde |
| subjunctive plur.1 | leven samen | leefden samen | samenleven | samenleefden |
| imperative sing. | leef samen | |||
| imperative plur.1 | leeft samen | |||
| participles | samenlevend | samengeleefd | ||
| 1) Archaic. | ||||