Dutch

Verb

schrinken

1. (uncommon, dated) to shrink
   • 1828, Het Eerste Bedrijf. Julius. Burgerhart., in Dichterlijke werken van J. van den Vondel, page 37:

     Om, veilìgh in zijn ampt, te schroomen noch te schrinken.

   • 1909, Albert Verwey, Van het levensfeest door, in De Beweging, volume 4:

     Droevige sintels schronken.

     Sad sparks shrank.

   • 2003, :

     Het optimisme begon aardig te schrinken.

     Their optimism began to shrink considerably.

   • 2009, :

     Ik moet wat voorzichtig omspringen met mijn schijfruimte, dus hierbij een geschronken versie van het origineel.

     I need to be a bit cautious with my hard drive space, so here [is] a shrunken version of the original.

Inflection

Synonyms

• (to shrink): krimpen