Definify.com
Definition 2025
situeren
situeren
Dutch
Verb
situeren
- to situate
Inflection
| Inflection of situeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | situeren | |||
| past singular | situeerde | |||
| past participle | gesitueerd | |||
| infinitive | situeren | |||
| gerund | situeren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | situeer | situeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | situeert | situeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | situeert | situeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | situeert | situeerde | ||
| 3rd person singular | situeert | situeerde | ||
| plural | situeren | situeerden | ||
| subjunctive sing.1 | situere | situeerde | ||
| subjunctive plur.1 | situeren | situeerden | ||
| imperative sing. | situeer | |||
| imperative plur.1 | situeert | |||
| participles | situerend | gesitueerd | ||
| 1) Archaic. | ||||