Definify.com

Definition 2025

sjón

sjón

See also: sjön and -sjon

Faroese

Noun

sjón f (genitive singular sjónar, plural sjónir)

vision, sight
view

Declension

Declension of sjón
f2	singular		plural
f2	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sjón	sjónin	sjónir	sjónirnar
accusative	sjón	sjónina	sjónir	sjónirnar
dative	sjón	sjónini	sjónum	sjónunum
genitive	sjónar	sjónarinnar	sjóna	sjónanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse sjón, from Proto-Germanic *siuniz, whence also sýn.

Pronunciation

IPA^(key): /sjouːn/
Rhymes: -ouːn

Noun

sjón f ‎(genitive singular sjónar, nominative plural sjónir)

Declension

declension of sjón

	indefinite	definite	indefinite	definite
f-s2	singular		plural
nominative	sjón	sjónin	sjónir	sjónirnar
accusative	sjón	sjónina	sjónir	sjónirnar
dative	sjón	sjóninni	sjónum	sjónunum
genitive	sjónar	sjónarinnar	sjóna	sjónanna

Derived terms

Terms derived from sjón

að koma undarlega fyrir sjónir ‎(“to seem strange to somebody”)
leiða fyrir sjónir ‎(“to convince somebody of something”)
missa sjónar á ‎(“to lose sight of something”)

missa sjónina ‎(“to go blind, lose one's sight”)
sjón er sögu ríkari ‎(“seeing is believing”, literally “seeing is more valuable than a story”)

vera ekki sjón að sjá ‎(“(of somebody) to look appalling”)
þekkja í sjón ‎(“to know somebody by sight, to know somebody in sight”)