Definify.com
Definition 2024
skýra
skýra
See also: skyra
Icelandic
Verb
skýra (weak verb, third-person singular past indicative skýrði, supine skýrt)
Conjugation
skýra — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skýra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skýrt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skýrandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skýri | við skýrum | present (nútíð) |
ég skýri | við skýrum |
þú skýrir | þið skýrið | þú skýrir | þið skýrið | ||
hann, hún, það skýrir | þeir, þær, þau skýra | hann, hún, það skýri | þeir, þær, þau skýri | ||
past (þátíð) |
ég skýrði | við skýrðum | past (þátíð) |
ég skýrði | við skýrðum |
þú skýrðir | þið skýrðuð | þú skýrðir | þið skýrðuð | ||
hann, hún, það skýrði | þeir, þær, þau skýrðu | hann, hún, það skýrði | þeir, þær, þau skýrðu | ||
imperative (boðháttur) |
skýr (þú) | skýrið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skýrðu | skýriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skýrast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skýrast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skýrst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skýrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skýrist | við skýrumst | present (nútíð) |
ég skýrist | við skýrumst |
þú skýrist | þið skýrist | þú skýrist | þið skýrist | ||
hann, hún, það skýrist | þeir, þær, þau skýrast | hann, hún, það skýrist | þeir, þær, þau skýrist | ||
past (þátíð) |
ég skýrðist | við skýrðumst | past (þátíð) |
ég skýrðist | við skýrðumst |
þú skýrðist | þið skýrðust | þú skýrðist | þið skýrðust | ||
hann, hún, það skýrðist | þeir, þær, þau skýrðust | hann, hún, það skýrðist | þeir, þær, þau skýrðust | ||
imperative (boðháttur) |
skýrst (þú) | skýrist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skýrstu | skýristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skýrður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skýrður | skýrð | skýrt | skýrðir | skýrðar | skýrð | |
accusative (þolfall) |
skýrðan | skýrða | skýrt | skýrða | skýrðar | skýrð | |
dative (þágufall) |
skýrðum | skýrðri | skýrðu | skýrðum | skýrðum | skýrðum | |
genitive (eignarfall) |
skýrðs | skýrðrar | skýrðs | skýrðra | skýrðra | skýrðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skýrði | skýrða | skýrða | skýrðu | skýrðu | skýrðu | |
accusative (þolfall) |
skýrða | skýrðu | skýrða | skýrðu | skýrðu | skýrðu | |
dative (þágufall) |
skýrða | skýrðu | skýrða | skýrðu | skýrðu | skýrðu | |
genitive (eignarfall) |
skýrða | skýrðu | skýrða | skýrðu | skýrðu | skýrðu |