Definify.com
Definition 2024
slátra
slátra
Icelandic
Verb
slátra (third-person singular past indicative slátraði)
- (with dative) to slaughter, butcher (kill an animal for its meat, etc.)
- to slaughter, butcher (kill brutally, massacre)
- (informal) to destroy (an item)
- (informal) finish off, consume and destroy (food, drink, beverage containers, etc.)
- (informal, sports) massacre, kill (thoroughly defeat)
Conjugation
slátra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að slátra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
slátrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
slátrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég slátra | við slátrum | present (nútíð) |
ég slátri | við slátrum |
| þú slátrar | þið slátrið | þú slátrir | þið slátrið | ||
| hann, hún, það slátrar | þeir, þær, þau slátra | hann, hún, það slátri | þeir, þær, þau slátri | ||
| past (þátíð) |
ég slátraði | við slátruðum | past (þátíð) |
ég slátraði | við slátruðum |
| þú slátraðir | þið slátruðuð | þú slátraðir | þið slátruðuð | ||
| hann, hún, það slátraði | þeir, þær, þau slátruðu | hann, hún, það slátraði | þeir, þær, þau slátruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
slátra (þú) | slátrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| slátraðu | slátriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
slátrast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að slátrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
slátrast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
slátrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég slátrast | við slátrumst | present (nútíð) |
ég slátrist | við slátrumst |
| þú slátrast | þið slátrist | þú slátrist | þið slátrist | ||
| hann, hún, það slátrast | þeir, þær, þau slátrast | hann, hún, það slátrist | þeir, þær, þau slátrist | ||
| past (þátíð) |
ég slátraðist | við slátruðumst | past (þátíð) |
ég slátraðist | við slátruðumst |
| þú slátraðist | þið slátruðust | þú slátraðist | þið slátruðust | ||
| hann, hún, það slátraðist | þeir, þær, þau slátruðust | hann, hún, það slátraðist | þeir, þær, þau slátruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
slátrast (þú) | slátrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| slátrastu | slátristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
slátraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
slátraður | slátruð | slátrað | slátraðir | slátraðar | slátruð | |
| accusative (þolfall) |
slátraðan | slátraða | slátrað | slátraða | slátraðar | slátruð | |
| dative (þágufall) |
slátruðum | slátraðri | slátruðu | slátruðum | slátruðum | slátruðum | |
| genitive (eignarfall) |
slátraðs | slátraðrar | slátraðs | slátraðra | slátraðra | slátraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
slátraði | slátraða | slátraða | slátruðu | slátruðu | slátruðu | |
| accusative (þolfall) |
slátraða | slátruðu | slátraða | slátruðu | slátruðu | slátruðu | |
| dative (þágufall) |
slátraða | slátruðu | slátraða | slátruðu | slátruðu | slátruðu | |
| genitive (eignarfall) |
slátraða | slátruðu | slátraða | slátruðu | slátruðu | slátruðu | |
References
- “slátur” in: Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.