Definify.com
Definition 2025
smeken
smeken
Dutch
Verb
smeken
Inflection
| Inflection of smeken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | smeken | |||
| past singular | smeekte | |||
| past participle | gesmeekt | |||
| infinitive | smeken | |||
| gerund | smeken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | smeek | smeekte | ||
| 2nd person sing. (jij) | smeekt | smeekte | ||
| 2nd person sing. (u) | smeekt | smeekte | ||
| 2nd person sing. (gij) | smeekt | smeekte | ||
| 3rd person singular | smeekt | smeekte | ||
| plural | smeken | smeekten | ||
| subjunctive sing.1 | smeke | smeekte | ||
| subjunctive plur.1 | smeken | smeekten | ||
| imperative sing. | smeek | |||
| imperative plur.1 | smeekt | |||
| participles | smekend | gesmeekt | ||
| 1) Archaic. | ||||