Definify.com
Definition 2025
smikkelen
smikkelen
Dutch
Verb
smikkelen
Inflection
| Inflection of smikkelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | smikkelen | |||
| past singular | smikkelde | |||
| past participle | gesmikkeld | |||
| infinitive | smikkelen | |||
| gerund | smikkelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | smikkel | smikkelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | smikkelt | smikkelde | ||
| 2nd person sing. (u) | smikkelt | smikkelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | smikkelt | smikkelde | ||
| 3rd person singular | smikkelt | smikkelde | ||
| plural | smikkelen | smikkelden | ||
| subjunctive sing.1 | smikkele | smikkelde | ||
| subjunctive plur.1 | smikkelen | smikkelden | ||
| imperative sing. | smikkel | |||
| imperative plur.1 | smikkelt | |||
| participles | smikkelend | gesmikkeld | ||
| 1) Archaic. | ||||