Definify.com
Definition 2025
sneeuwen
sneeuwen
Dutch
Verb
sneeuwen
- to snow
Inflection
| Inflection of sneeuwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sneeuwen | |||
| past singular | sneeuwde | |||
| past participle | gesneeuwd | |||
| infinitive | sneeuwen | |||
| gerund | sneeuwen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | sneeuw | sneeuwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | sneeuwt | sneeuwde | ||
| 2nd person sing. (u) | sneeuwt | sneeuwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | sneeuwt | sneeuwde | ||
| 3rd person singular | sneeuwt | sneeuwde | ||
| plural | sneeuwen | sneeuwden | ||
| subjunctive sing.1 | sneeuwe | sneeuwde | ||
| subjunctive plur.1 | sneeuwen | sneeuwden | ||
| imperative sing. | sneeuw | |||
| imperative plur.1 | sneeuwt | |||
| participles | sneeuwend | gesneeuwd | ||
| 1) Archaic. | ||||