Definify.com
Definition 2025
spijbelen
spijbelen
Dutch
Verb
spijbelen
- to play truant, cut class, skip class, (UK) bunk,
Inflection
| Inflection of spijbelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | spijbelen | |||
| past singular | spijbelde | |||
| past participle | gespijbeld | |||
| infinitive | spijbelen | |||
| gerund | spijbelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | spijbel | spijbelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | spijbelt | spijbelde | ||
| 2nd person sing. (u) | spijbelt | spijbelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | spijbelt | spijbelde | ||
| 3rd person singular | spijbelt | spijbelde | ||
| plural | spijbelen | spijbelden | ||
| subjunctive sing.1 | spijbele | spijbelde | ||
| subjunctive plur.1 | spijbelen | spijbelden | ||
| imperative sing. | spijbel | |||
| imperative plur.1 | spijbelt | |||
| participles | spijbelend | gespijbeld | ||
| 1) Archaic. | ||||