Definify.com
Definition 2025
spoliatus
spoliatus
Latin
Participle
spoliātus m (feminine spoliāta, neuter spoliātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | spoliātus | spoliāta | spoliātum | spoliātī | spoliātae | spoliāta | |
| genitive | spoliātī | spoliātae | spoliātī | spoliātōrum | spoliātārum | spoliātōrum | |
| dative | spoliātō | spoliātō | spoliātīs | ||||
| accusative | spoliātum | spoliātam | spoliātum | spoliātōs | spoliātās | spoliāta | |
| ablative | spoliātō | spoliātā | spoliātō | spoliātīs | |||
| vocative | spoliāte | spoliāta | spoliātum | spoliātī | spoliātae | spoliāta | |
References
- spoliatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- spoliatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “spoliatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.