Definify.com
Definition 2024
stýfa
stýfa
Icelandic
Verb
stýfa (weak verb, third-person singular past indicative stýfði, supine stýft)
- (with accusative) to shorten
Conjugation
stýfa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að stýfa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stýft | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stýfandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég stýfi | við stýfum | present (nútíð) |
ég stýfi | við stýfum |
þú stýfir | þið stýfið | þú stýfir | þið stýfið | ||
hann, hún, það stýfir | þeir, þær, þau stýfa | hann, hún, það stýfi | þeir, þær, þau stýfi | ||
past (þátíð) |
ég stýfði | við stýfðum | past (þátíð) |
ég stýfði | við stýfðum |
þú stýfðir | þið stýfðuð | þú stýfðir | þið stýfðuð | ||
hann, hún, það stýfði | þeir, þær, þau stýfðu | hann, hún, það stýfði | þeir, þær, þau stýfðu | ||
imperative (boðháttur) |
stýf (þú) | stýfið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stýfðu | stýfiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
stýfast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að stýfast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stýfst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stýfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég stýfist | við stýfumst | present (nútíð) |
ég stýfist | við stýfumst |
þú stýfist | þið stýfist | þú stýfist | þið stýfist | ||
hann, hún, það stýfist | þeir, þær, þau stýfast | hann, hún, það stýfist | þeir, þær, þau stýfist | ||
past (þátíð) |
ég stýfðist | við stýfðumst | past (þátíð) |
ég stýfðist | við stýfðumst |
þú stýfðist | þið stýfðust | þú stýfðist | þið stýfðust | ||
hann, hún, það stýfðist | þeir, þær, þau stýfðust | hann, hún, það stýfðist | þeir, þær, þau stýfðust | ||
imperative (boðháttur) |
stýfst (þú) | stýfist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stýfstu | stýfisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
stýfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
stýfður | stýfð | stýft | stýfðir | stýfðar | stýfð | |
accusative (þolfall) |
stýfðan | stýfða | stýft | stýfða | stýfðar | stýfð | |
dative (þágufall) |
stýfðum | stýfðri | stýfðu | stýfðum | stýfðum | stýfðum | |
genitive (eignarfall) |
stýfðs | stýfðrar | stýfðs | stýfðra | stýfðra | stýfðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
stýfði | stýfða | stýfða | stýfðu | stýfðu | stýfðu | |
accusative (þolfall) |
stýfða | stýfðu | stýfða | stýfðu | stýfðu | stýfðu | |
dative (þágufall) |
stýfða | stýfðu | stýfða | stýfðu | stýfðu | stýfðu | |
genitive (eignarfall) |
stýfða | stýfðu | stýfða | stýfðu | stýfðu | stýfðu |