Definify.com
Definition 2025
tandenpoetsen
tandenpoetsen
Dutch
Verb
tandenpoetsen
Inflection
| Inflection of tandenpoetsen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tandenpoetsen | |||
| past singular | poetste tanden | |||
| past participle | tandengepoetst | |||
| infinitive | tandenpoetsen | |||
| gerund | tandenpoetsen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | poets tanden | poetste tanden | tandenpoets | tandenpoetste |
| 2nd person sing. (jij) | poetst tanden | poetste tanden | tandenpoetst | tandenpoetste |
| 2nd person sing. (u) | poetst tanden | poetste tanden | tandenpoetst | tandenpoetste |
| 2nd person sing. (gij) | poetst tanden | poetste tanden | tandenpoetst | tandenpoetste |
| 3rd person singular | poetst tanden | poetste tanden | tandenpoetst | tandenpoetste |
| plural | poetsen tanden | poetsten tanden | tandenpoetsen | tandenpoetsten |
| subjunctive sing.1 | poetse tanden | poetste tanden | tandenpoetse | tandenpoetste |
| subjunctive plur.1 | poetsen tanden | poetsten tanden | tandenpoetsen | tandenpoetsten |
| imperative sing. | poets tanden | |||
| imperative plur.1 | poetst tanden | |||
| participles | tandenpoetsend | tandengepoetst | ||
| 1) Archaic. | ||||