Definify.com
Definition 2024
tegenspreken
tegenspreken
Dutch
Verb
tegenspreken
- to contradict
Inflection
Inflection of tegenspreken (strong class 4, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | tegenspreken | |||
past singular | sprak tegen | |||
past participle | tegengesproken | |||
infinitive | tegenspreken | |||
gerund | tegenspreken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | spreek tegen | sprak tegen | tegenspreek | tegensprak |
2nd person sing. (jij) | spreekt tegen | sprak tegen | tegenspreekt | tegensprak |
2nd person sing. (u) | spreekt tegen | sprak tegen | tegenspreekt | tegensprak |
2nd person sing. (gij) | spreekt tegen | spraakt tegen | tegenspreekt | tegenspraakt |
3rd person singular | spreekt tegen | sprak tegen | tegenspreekt | tegensprak |
plural | spreken tegen | spraken tegen | tegenspreken | tegenspraken |
subjunctive sing.1 | spreke tegen | sprake tegen | tegenspreke | tegensprake |
subjunctive plur.1 | spreken tegen | spraken tegen | tegenspreken | tegenspraken |
imperative sing. | spreek tegen | |||
imperative plur.1 | spreekt tegen | |||
participles | tegensprekend | tegengesproken | ||
1) Archaic. |