Definify.com

Definition 2024

teweegbrengen

teweegbrengen

Dutch

Alternative forms

te wege helpen (obsolete)

Verb

teweegbrengen

(transitive) To bring about, cause to take place
(transitive) To achieve, get (on the road, done etc.)

Inflection

Inflection of teweegbrengen (weak with past in -cht, separable)
infinitive	teweegbrengen
past singular	bracht teweeg
past participle	teweeggebracht
infinitive	teweegbrengen
gerund	teweegbrengen n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	breng teweeg	bracht teweeg	teweegbreng	teweegbracht
2nd person sing. (jij)	brengt teweeg	bracht teweeg	teweegbrengt	teweegbracht
2nd person sing. (u)	brengt teweeg	bracht teweeg	teweegbrengt	teweegbracht
2nd person sing. (gij)	brengt teweeg	bracht teweeg	teweegbrengt	teweegbracht
3rd person singular	brengt teweeg	bracht teweeg	teweegbrengt	teweegbracht
plural	brengen teweeg	brachten teweeg	teweegbrengen	teweegbrachten

subjunctive sing.¹	brenge teweeg	brachte teweeg	teweegbrenge	teweegbrachte
subjunctive plur.¹	brengen teweeg	brachten teweeg	teweegbrengen	teweegbrachten

imperative sing.	breng teweeg
imperative plur.¹	brengt teweeg

participles	teweegbrengend	teweeggebracht
¹⁾ Archaic.

Synonyms

veroorzaken

Related terms

teweeg
teweeghelpen

Anagrams

brengen teweeg