Definify.com
Definition 2025
toebijten
toebijten
Dutch
Verb
toebijten
Inflection
| Inflection of toebijten (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | toebijten | |||
| past singular | beet toe | |||
| past participle | toegebeten | |||
| infinitive | toebijten | |||
| gerund | toebijten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bijt toe | beet toe | toebijt | toebeet |
| 2nd person sing. (jij) | bijt toe | beet toe | toebijt | toebeet |
| 2nd person sing. (u) | bijt toe | beet toe | toebijt | toebeet |
| 2nd person sing. (gij) | bijt toe | beet toe | toebijt | toebeet |
| 3rd person singular | bijt toe | beet toe | toebijt | toebeet |
| plural | bijten toe | beten toe | toebijten | toebeten |
| subjunctive sing.1 | bijte toe | bete toe | toebijte | toebete |
| subjunctive plur.1 | bijten toe | beten toe | toebijten | toebeten |
| imperative sing. | bijt toe | |||
| imperative plur.1 | bijt toe | |||
| participles | toebijtend | toegebeten | ||
| 1) Archaic. | ||||