Definify.com
Definition 2024
toegeven
toegeven
Dutch
Verb
toegeven
Inflection
Inflection of toegeven (strong class 5, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | toegeven | |||
past singular | gaf toe | |||
past participle | toegegeven | |||
infinitive | toegeven | |||
gerund | toegeven n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | geef toe | gaf toe | toegeef | toegaf |
2nd person sing. (jij) | geeft toe | gaf toe | toegeeft | toegaf |
2nd person sing. (u) | geeft toe | gaf toe | toegeeft | toegaf |
2nd person sing. (gij) | geeft toe | gaaft toe | toegeeft | toegaaft |
3rd person singular | geeft toe | gaf toe | toegeeft | toegaf |
plural | geven toe | gaven toe | toegeven | toegaven |
subjunctive sing.1 | geve toe | gave toe | toegeve | toegave |
subjunctive plur.1 | geven toe | gaven toe | toegeven | toegaven |
imperative sing. | geef toe | |||
imperative plur.1 | geeft toe | |||
participles | toegevend | toegegeven | ||
1) Archaic. |