Definify.com

Definition 2024


tryggur

tryggur

Faroese

Adjective

tryggur

  1. safe, secure

Declension

tryggur a20
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) tryggur trygg trygt
Accusative (hvønnfall) tryggan trygga
Dative (hvørjumfall) tryggum tryggari tryggum
Genitive (hvørsfall) (trygs) (tryggar/
trygrar)
(trygs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) tryggir tryggar trygg
Accusative (hvønnfall) tryggar
Dative (hvørjumfall) tryggum
Genitive (hvørsfall) (trygga
trygra)

Icelandic

Etymology

From Old Norse tryggr (true), from Proto-Germanic *triwwiz. Cognate with the Old English trēowe (English true), Old High German triuwi (German trau); Dutch trouw; Danish tryg, Faroese tryggur, Norwegian trygg and Swedish trygg.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰrɪkːʏr/
    Rhymes: -ɪkːʏr

Adjective

tryggur (comparative tryggari, superlative tryggastur)

  1. loyal, faithful
    Hundurinn hennar er mjög tryggur.
    Her dog is very loyal.
  2. (of things) which can be trusted, safe

Inflection