Definify.com
Definition 2025
turnian
turnian
Old English
Verb
turnian
Conjugation
Conjugation of turnian (weak class 2)
| infinitive | turnian | tō turnianne | 
|---|---|---|
| indicative | present | past | 
| 1st-person singular | turnie turniġe | turnode | 
| 2nd-person singular | turnast | turnodest | 
| 3rd-person singular | turnaþ | turnode | 
| plural | turniaþ turniġaþ | turnodon | 
| subjunctive | present | past | 
| singular | turnie turniġe | turnode | 
| plural | turnien turniġen | turnoden | 
| imperative | ||
| singular | turna | |
| plural | turniaþ turniġaþ | |
| participle | present | past | 
| turniende turniġende | (ġe)turnod | |