Definify.com
Definition 2025
uitwijzen
uitwijzen
Dutch
Verb
uitwijzen
Inflection
| Inflection of uitwijzen (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitwijzen | |||
| past singular | wees uit | |||
| past participle | uitgewezen | |||
| infinitive | uitwijzen | |||
| gerund | uitwijzen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | wijs uit | wees uit | uitwijs | uitwees |
| 2nd person sing. (jij) | wijst uit | wees uit | uitwijst | uitwees |
| 2nd person sing. (u) | wijst uit | wees uit | uitwijst | uitwees |
| 2nd person sing. (gij) | wijst uit | weest uit | uitwijst | uitweest |
| 3rd person singular | wijst uit | wees uit | uitwijst | uitwees |
| plural | wijzen uit | wezen uit | uitwijzen | uitwezen |
| subjunctive sing.1 | wijze uit | weze uit | uitwijze | uitweze |
| subjunctive plur.1 | wijzen uit | wezen uit | uitwijzen | uitwezen |
| imperative sing. | wijs uit | |||
| imperative plur.1 | wijst uit | |||
| participles | uitwijzend | uitgewezen | ||
| 1) Archaic. | ||||