Definify.com
Definition 2025
vagor
vagor
See also: vågor
Latin
Verb
vagor (present infinitive vagārī, perfect active vagātus sum); first conjugation, deponent
Inflection
| Conjugation of vagor (first conjugation, deponent) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | vagor | vagāris, vagāre | vagātur | vagāmur | vagāminī | vagantur | 
| imperfect | vagābar | vagābāris, vagābāre | vagābātur | vagābāmur | vagābāminī | vagābantur | |
| future | vagābor | vagāberis, vagābere | vagābitur | vagābimur | vagābiminī | vagābuntur | |
| perfect | vagātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | vagātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | vagātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | vager | vagēris, vagēre | vagētur | vagēmur | vagēminī | vagentur | 
| imperfect | vagārer | vagārēris, vagārēre | vagārētur | vagārēmur | vagārēminī | vagārentur | |
| perfect | vagātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | vagātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | vagāre | — | — | vagāminī | — | 
| future | — | vagātor | vagātor | — | — | vagantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | vagārī | vagātus esse | vagātūrus esse | — | — | — | |
| participles | vagāns | vagātus | vagātūrus | — | — | vagandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| vagārī | vagandī | vagandō | vagandum | vagātum | vagātū | ||
Derived terms
Related terms
Descendants
Etymology 2
From vāgiō (“cry as a child does”).
Pronunciation
Noun
vāgor m (genitive vāgōris); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | vāgor | vāgōrēs | 
| genitive | vāgōris | vāgōrum | 
| dative | vāgōrī | vāgōribus | 
| accusative | vāgōrem | vāgōrēs | 
| ablative | vāgōre | vāgōribus | 
| vocative | vāgor | vāgōrēs | 
Related terms
References
- vagor in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vagor in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “vagor”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.