Definify.com
Definition 2025
verbleken
verbleken
Dutch
Verb
verbleken
Inflection
| Inflection of verbleken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verbleken | |||
| past singular | verbleekte | |||
| past participle | verbleekt | |||
| infinitive | verbleken | |||
| gerund | verbleken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verbleek | verbleekte | ||
| 2nd person sing. (jij) | verbleekt | verbleekte | ||
| 2nd person sing. (u) | verbleekt | verbleekte | ||
| 2nd person sing. (gij) | verbleekt | verbleekte | ||
| 3rd person singular | verbleekt | verbleekte | ||
| plural | verbleken | verbleekten | ||
| subjunctive sing.1 | verbleke | verbleekte | ||
| subjunctive plur.1 | verbleken | verbleekten | ||
| imperative sing. | verbleek | |||
| imperative plur.1 | verbleekt | |||
| participles | verblekend | verbleekt | ||
| 1) Archaic. | ||||