Definify.com
Definition 2025
vergelen
vergelen
Dutch
Verb
vergelen
Inflection
| Inflection of vergelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vergelen | |||
| past singular | vergeelde | |||
| past participle | vergeeld | |||
| infinitive | vergelen | |||
| gerund | vergelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vergeel | vergeelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | vergeelt | vergeelde | ||
| 2nd person sing. (u) | vergeelt | vergeelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | vergeelt | vergeelde | ||
| 3rd person singular | vergeelt | vergeelde | ||
| plural | vergelen | vergeelden | ||
| subjunctive sing.1 | vergele | vergeelde | ||
| subjunctive plur.1 | vergelen | vergeelden | ||
| imperative sing. | vergeel | |||
| imperative plur.1 | vergeelt | |||
| participles | vergelend | vergeeld | ||
| 1) Archaic. | ||||