Dutch

Verb

vergen

1. (transitive) To demand, utter/pose a requirement

   Kapitein Bligh vergt absolute gehoorzaamheid, op straffe van geseling

   Capain Bligh demands absolute obedience, at pain of flogging

2. (transitive) To require, necessitate

   Het vergde z'n laatste greintje moed om z'n zwembroek te laten zakken, maar de regels vergen nu eenmaal dat billenkoek wordt gegeven met de broek op de enkels

   It demanded his last ounce of courage to drop his swimming trunks, but the rules just demand a spanking to be given with the trousers on the ankles

3. (obsolete) To ask, inquire
4. (obsolete) To offer, grant
5. (obsolete) To taunt, bother
6. (obsolete) To seek, search

Inflection

Synonyms

• eisen, verlangen
• benodigen, vereisen

Derived terms

• verger m
• verging
• aanvergen
• afvergen
• hervergen
• misvergen
• opvergen