Definify.com
Definition 2024
verkeerd
verkeerd
Dutch
Adjective
verkeerd (comparative verkeerder, superlative verkeerdst)
Inflection
| Inflection of verkeerd | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | verkeerd | |||
| inflected | verkeerde | |||
| comparative | verkeerder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | verkeerd | verkeerder | het verkeerdst het verkeerdste |
|
| indefinite | m./f. sing. | verkeerde | verkeerdere | verkeerdste |
| n. sing. | verkeerd | verkeerder | verkeerdste | |
| plural | verkeerde | verkeerdere | verkeerdste | |
| definite | verkeerde | verkeerdere | verkeerdste | |
| partitive | verkeerds | verkeerders | — | |
Participle
verkeerd
Inflection
This participle needs an inflection-table template.