Definify.com
Definition 2024
verkeren
verkeren
Dutch
Verb
verkeren
verkeren met
- to handle, get along with
Inflection
| Inflection of verkeren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verkeren | |||
| past singular | verkeerde | |||
| past participle | verkeerd | |||
| infinitive | verkeren | |||
| gerund | verkeren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verkeer | verkeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verkeert | verkeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | verkeert | verkeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verkeert | verkeerde | ||
| 3rd person singular | verkeert | verkeerde | ||
| plural | verkeren | verkeerden | ||
| subjunctive sing.1 | verkere | verkeerde | ||
| subjunctive plur.1 | verkeren | verkeerden | ||
| imperative sing. | verkeer | |||
| imperative plur.1 | verkeert | |||
| participles | verkerend | verkeerd | ||
| 1) Archaic. | ||||