Definify.com
Definition 2025
verlokken
verlokken
Dutch
Verb
verlokken
- to tempt
Inflection
| Inflection of verlokken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verlokken | |||
| past singular | verlokte | |||
| past participle | verlokt | |||
| infinitive | verlokken | |||
| gerund | verlokken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verlok | verlokte | ||
| 2nd person sing. (jij) | verlokt | verlokte | ||
| 2nd person sing. (u) | verlokt | verlokte | ||
| 2nd person sing. (gij) | verlokt | verlokte | ||
| 3rd person singular | verlokt | verlokte | ||
| plural | verlokken | verlokten | ||
| subjunctive sing.1 | verlokke | verlokte | ||
| subjunctive plur.1 | verlokken | verlokten | ||
| imperative sing. | verlok | |||
| imperative plur.1 | verlokt | |||
| participles | verlokkend | verlokt | ||
| 1) Archaic. | ||||