Definify.com
Definition 2024
vermoeden
vermoeden
See also: vermöden
Dutch
Verb
vermoeden
doen vermoeden
- to suggest
- Een carbonzuur is, zoals de naam al doet vermoeden, een zure groep, dat wil zeggen dat het waterstofatoom als H+ kation zich kan afscheiden, daarbij een negatief geladen carboxylaat-ion achterlatend.— A carboxyl group is, as the name already suggests, an acidic group, which is to say that the hydrogen atom can break away as an H+ cation, whereby a negatively charged carboxylate anion is left remaining.
Inflection
| Inflection of vermoeden (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vermoeden | |||
| past singular | vermoedde | |||
| past participle | vermoed | |||
| infinitive | vermoeden | |||
| gerund | vermoeden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vermoed | vermoedde | ||
| 2nd person sing. (jij) | vermoedt | vermoedde | ||
| 2nd person sing. (u) | vermoedt | vermoedde | ||
| 2nd person sing. (gij) | vermoedt | vermoedde | ||
| 3rd person singular | vermoedt | vermoedde | ||
| plural | vermoeden | vermoedden | ||
| subjunctive sing.1 | vermoede | vermoedde | ||
| subjunctive plur.1 | vermoeden | vermoedden | ||
| imperative sing. | vermoed | |||
| imperative plur.1 | vermoedt | |||
| participles | vermoedend | vermoed | ||
| 1) Archaic. | ||||
Noun
vermoeden n (plural vermoedens)