Definify.com
Definition 2024
vervuilen
vervuilen
Dutch
Verb
vervuilen
- to pollute
Inflection
| Inflection of vervuilen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vervuilen | |||
| past singular | vervuilde | |||
| past participle | vervuild | |||
| infinitive | vervuilen | |||
| gerund | vervuilen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vervuil | vervuilde | ||
| 2nd person sing. (jij) | vervuilt | vervuilde | ||
| 2nd person sing. (u) | vervuilt | vervuilde | ||
| 2nd person sing. (gij) | vervuilt | vervuilde | ||
| 3rd person singular | vervuilt | vervuilde | ||
| plural | vervuilen | vervuilden | ||
| subjunctive sing.1 | vervuile | vervuilde | ||
| subjunctive plur.1 | vervuilen | vervuilden | ||
| imperative sing. | vervuil | |||
| imperative plur.1 | vervuilt | |||
| participles | vervuilend | vervuild | ||
| 1) Archaic. | ||||