Esperanto

Verb

veturi ‎(present veturas, past veturis, future veturos, conditional veturus, volitive veturu)

1. To go by vehicle; to ride (around); to travel.
   • 1905, L. L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, Ekzercaro:

     Kiam mi ien veturas, mi neniam prenas kun mi multon da pakaĵo.

     When I travel somewhere, I never take with me a lot of baggage.

   • 1983, Claude Piron, Gerda malaperis!, chapter 15.

     Nu, mi veturis al la urbocentro kun tiu junulo.

     Well, I went downtown with that young man.

Conjugation

Conjugation of veturi present past future singular plural singular plural singular plural tense veturas veturis veturos active participle veturanta veturantaj veturinta veturintaj veturonta veturontaj acc. veturantan veturantajn veturintan veturintajn veturontan veturontajn passive participle veturata veturataj veturita veturitaj veturota veturotaj acc. veturatan veturatajn veturitan veturitajn veturotan veturotajn nominal active participle veturanto veturantoj veturinto veturintoj veturonto veturontoj acc. veturanton veturantojn veturinton veturintojn veturonton veturontojn nominal passive participle veturato veturatoj veturito veturitoj veturoto veturotoj acc. veturaton veturatojn veturiton veturitojn veturoton veturotojn adverbial active participle veturante veturinte veturonte adverbial passive participle veturate veturite veturote infinitive veturi imperative veturu conditional veturus

Derived terms

• veturado ‎(“travel, transport”)
• veturilo ‎(“vehicle”)
• petveturi ‎(“to hitchhike”)

Finnish

(index ve)

Etymology

vetää ‎(“to pull”) +‎ -ri

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʋeturi]
• Hyphenation: ve‧tu‧ri

Noun

veturi

1. locomotive

Declension

Anagrams

• rievut