Definify.com
Definition 2025
vicarianus
vicarianus
Latin
Adjective
vicāriānus m (feminine vicāriāna, neuter vicāriānum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vicāriānus | vicāriāna | vicāriānum | vicāriānī | vicāriānae | vicāriāna | |
| genitive | vicāriānī | vicāriānae | vicāriānī | vicāriānōrum | vicāriānārum | vicāriānōrum | |
| dative | vicāriānō | vicāriānō | vicāriānīs | ||||
| accusative | vicāriānum | vicāriānam | vicāriānum | vicāriānōs | vicāriānās | vicāriāna | |
| ablative | vicāriānō | vicāriānā | vicāriānō | vicāriānīs | |||
| vocative | vicāriāne | vicāriāna | vicāriānum | vicāriānī | vicāriānae | vicāriāna | |
Related terms
References
- vicarianus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “vicarianus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.