Definify.com
Definition 2025
vicarius
vicarius
Latin
Adjective
vicārius m (feminine vicāria, neuter vicārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vicārius | vicāria | vicārium | vicāriī | vicāriae | vicāria | |
| genitive | vicāriī | vicāriae | vicāriī | vicāriōrum | vicāriārum | vicāriōrum | |
| dative | vicāriō | vicāriō | vicāriīs | ||||
| accusative | vicārium | vicāriam | vicārium | vicāriōs | vicāriās | vicāria | |
| ablative | vicāriō | vicāriā | vicāriō | vicāriīs | |||
| vocative | vicārie | vicāria | vicārium | vicāriī | vicāriae | vicāria | |
Noun
vicārius m (genitive vicāriī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | vicārius | vicāriī | 
| genitive | vicāriī | vicāriōrum | 
| dative | vicāriō | vicāriīs | 
| accusative | vicārium | vicāriōs | 
| ablative | vicāriō | vicāriīs | 
| vocative | vicārie | vicāriī | 
Descendants
- English: vicar, vicarious
 - French: vicaire, viguier, voyer
 - Italian: vicario
 - Norman: vitchaithe
 - Portuguese: vigário, vicário
 - Romanian: vicar
 - Russian: викарий (vikarij)
 - Spanish: vicario, veguer
 
Related terms
References
- vicarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - vicarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - VICARIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “vicarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.