Definify.com
Definition 2025
voordoen
voordoen
Dutch
Verb
voordoen
- to demonstrate
- to occur (zich voordoen)
- to pose as (zich voordoen als)
Inflection
| Inflection of voordoen (strong class non-standard, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voordoen | |||
| past singular | deed voor | |||
| past participle | voorgedaan | |||
| infinitive | voordoen | |||
| gerund | voordoen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | doe voor | deed voor | voordoe | voordeed |
| 2nd person sing. (jij) | doet voor | deed voor | voordoet | voordeed |
| 2nd person sing. (u) | doet voor | deed voor | voordoet | voordeed |
| 2nd person sing. (gij) | doet voor | deedt voor | voordoet | voordeedt |
| 3rd person singular | doet voor | deed voor | voordoet | voordeed |
| plural | doen voor | deden voor | voordoen | voordeden |
| subjunctive sing.1 | doe voor | dede voor | voordoe | voordede |
| subjunctive plur.1 | doen voor | deden voor | voordoen | voordeden |
| imperative sing. | doe voor | |||
| imperative plur.1 | doet voor | |||
| participles | voordoend | voorgedaan | ||
| 1) Archaic. | ||||