Definify.com
Definition 2025
weorþian
weorþian
Old English
Verb
weorþian
Conjugation
Conjugation of weorþian (weak class 2)
| infinitive | weorþian | tō weorþianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | weorþie weorþiġe |
weorþode |
| 2nd-person singular | weorþast | weorþodest |
| 3rd-person singular | weorþaþ | weorþode |
| plural | weorþiaþ weorþiġaþ |
weorþodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | weorþie weorþiġe |
weorþode |
| plural | weorþien weorþiġen |
weorþoden |
| imperative | ||
| singular | weorþa | |
| plural | weorþiaþ weorþiġaþ |
|
| participle | present | past |
| weorþiende weorþiġende |
(ġe)weorþod | |