Definify.com
Definition 2025
weven
weven
Dutch
Verb
weven
- to weave
Inflection
| Inflection of weven (weak with strong past participle) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weven | |||
| past singular | weefde | |||
| past participle | geweven | |||
| infinitive | weven | |||
| gerund | weven n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | weef | weefde | ||
| 2nd person sing. (jij) | weeft | weefde | ||
| 2nd person sing. (u) | weeft | weefde | ||
| 2nd person sing. (gij) | weeft | weefde | ||
| 3rd person singular | weeft | weefde | ||
| plural | weven | weefden | ||
| subjunctive sing.1 | weve | weefde | ||
| subjunctive plur.1 | weven | weefden | ||
| imperative sing. | weef | |||
| imperative plur.1 | weeft | |||
| participles | wevend | geweven | ||
| 1) Archaic. | ||||