Definify.com
Definition 2025
wijten
wijten
Dutch
Verb
wijten
- to blame
Inflection
| Inflection of wijten (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wijten | |||
| past singular | weet | |||
| past participle | geweten | |||
| infinitive | wijten | |||
| gerund | wijten n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wijt | weet | ||
| 2nd person sing. (jij) | wijt | weet | ||
| 2nd person sing. (u) | wijt | weet | ||
| 2nd person sing. (gij) | wijt | weet | ||
| 3rd person singular | wijt | weet | ||
| plural | wijten | weten | ||
| subjunctive sing.1 | wijte | wete | ||
| subjunctive plur.1 | wijten | weten | ||
| imperative sing. | wijt | |||
| imperative plur.1 | wijt | |||
| participles | wijtend | geweten | ||
| 1) Archaic. | ||||