Definify.com
Definition 2025
zeiken
zeiken
Dutch
Verb
zeiken
- (vulgar) to piss
- Hij stond tegen de muur te zeiken. — He was pissing against the wall.
- (informal) to rain
- Het gaat alweer zeiken. — It's going to rain again.
- (informal) to whine, to nag, to complain
- Zit niet zo te zeiken! — Stop whining like that, will you!
Inflection
| Inflection of zeiken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | zeiken | |||
| past singular | zeikte | |||
| past participle | gezeikt | |||
| infinitive | zeiken | |||
| gerund | zeiken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | zeik | zeikte | ||
| 2nd person sing. (jij) | zeikt | zeikte | ||
| 2nd person sing. (u) | zeikt | zeikte | ||
| 2nd person sing. (gij) | zeikt | zeikte | ||
| 3rd person singular | zeikt | zeikte | ||
| plural | zeiken | zeikten | ||
| subjunctive sing.1 | zeike | zeikte | ||
| subjunctive plur.1 | zeiken | zeikten | ||
| imperative sing. | zeik | |||
| imperative plur.1 | zeikt | |||
| participles | zeikend | gezeikt | ||
| 1) Archaic. | ||||
| Inflection of zeiken (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | zeiken | |||
| past singular | zeek | |||
| past participle | gezeken | |||
| infinitive | zeiken | |||
| gerund | zeiken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | zeik | zeek | ||
| 2nd person sing. (jij) | zeikt | zeek | ||
| 2nd person sing. (u) | zeikt | zeek | ||
| 2nd person sing. (gij) | zeikt | zeekt | ||
| 3rd person singular | zeikt | zeek | ||
| plural | zeiken | zeken | ||
| subjunctive sing.1 | zeike | zeke | ||
| subjunctive plur.1 | zeiken | zeken | ||
| imperative sing. | zeik | |||
| imperative plur.1 | zeikt | |||
| participles | zeikend | gezeken | ||
| 1) Archaic. | ||||