Definify.com
Definition 2025
zich_toe-eigenen
toe-eigenen
See also: toeëigenen
Dutch
Alternative forms
- (before 1996) toeëigenen
Verb
toe-eigenen
- (reflexive) to appropriate
Inflection
| Inflection of toe-eigenen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | toe-eigenen | |||
| past singular | toe-eigende | |||
| past participle | getoe-eigend | |||
| infinitive | toe-eigenen | |||
| gerund | toe-eigenen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | toe-eigen | toe-eigende | ||
| 2nd person sing. (jij) | toe-eigent | toe-eigende | ||
| 2nd person sing. (u) | toe-eigent | toe-eigende | ||
| 2nd person sing. (gij) | toe-eigent | toe-eigende | ||
| 3rd person singular | toe-eigent | toe-eigende | ||
| plural | toe-eigenen | toe-eigenden | ||
| subjunctive sing.1 | toe-eigene | toe-eigende | ||
| subjunctive plur.1 | toe-eigenen | toe-eigenden | ||
| imperative sing. | toe-eigen | |||
| imperative plur.1 | toe-eigent | |||
| participles | toe-eigenend | getoe-eigend | ||
| 1) Archaic. | ||||