Definify.com
Definition 2024
zweven
zweven
Dutch
Verb
zweven
- to float
- to glide
- ik voel Uw kracht / en stijg op als een arend / dan zweef ik op de wind / gedragen door Uw geest / en de kracht van Uw liefde — I feel your force / and ascend like an eagle / then I glide in the wind / drawn by your spirit / and the force of your love (Opwekking 488)
Inflection
| Inflection of zweven (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | zweven | |||
| past singular | zweefde | |||
| past participle | gezweefd | |||
| infinitive | zweven | |||
| gerund | zweven n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | zweef | zweefde | ||
| 2nd person sing. (jij) | zweeft | zweefde | ||
| 2nd person sing. (u) | zweeft | zweefde | ||
| 2nd person sing. (gij) | zweeft | zweefde | ||
| 3rd person singular | zweeft | zweefde | ||
| plural | zweven | zweefden | ||
| subjunctive sing.1 | zweve | zweefde | ||
| subjunctive plur.1 | zweven | zweefden | ||
| imperative sing. | zweef | |||
| imperative plur.1 | zweeft | |||
| participles | zwevend | gezweefd | ||
| 1) Archaic. | ||||