Definify.com
Definition 2024
Öykü
öykü
öykü
See also: Öykü
Turkish
Noun
öykü (definite accusative öyküyü, plural öyküler)
Declension
declension of öykü
possessive forms of öykü
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | öyküm | öykülerim |
| definite accusative (belirtme) | öykümü | öykülerimi |
| dative (yönelme) | öyküme | öykülerime |
| locative (bulunma) | öykümde | öykülerimde |
| ablative (çıkma) | öykümden | öykülerimden |
| genitive (tamlayan) | öykümün | öykülerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | öykün | öykülerin |
| definite accusative (belirtme) | öykünü | öykülerini |
| dative (yönelme) | öyküne | öykülerine |
| locative (bulunma) | öykünde | öykülerinde |
| ablative (çıkma) | öykünden | öykülerinden |
| genitive (tamlayan) | öykünün | öykülerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | öyküsü | öyküleri |
| definite accusative (belirtme) | öyküsünü | öykülerini |
| dative (yönelme) | öyküsüne | öykülerine |
| locative (bulunma) | öyküsünde | öykülerinde |
| ablative (çıkma) | öyküsünden | öykülerinden |
| genitive (tamlayan) | öyküsünün | öykülerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | öykümüz | öykülerimiz |
| definite accusative (belirtme) | öykümüzü | öykülerimizi |
| dative (yönelme) | öykümüze | öykülerimize |
| locative (bulunma) | öykümüzde | öykülerimizde |
| ablative (çıkma) | öykümüzden | öykülerimizden |
| genitive (tamlayan) | öykümüzün | öykülerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | öykünüz | öyküleriniz |
| definite accusative (belirtme) | öykünüzü | öykülerinizi |
| dative (yönelme) | öykünüze | öykülerinize |
| locative (bulunma) | öykünüzde | öykülerinizde |
| ablative (çıkma) | öykünüzden | öykülerinizden |
| genitive (tamlayan) | öykünüzün | öykülerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | öyküleri | öyküleri |
| definite accusative (belirtme) | öykülerini | öykülerini |
| dative (yönelme) | öykülerine | öykülerine |
| locative (bulunma) | öykülerinde | öykülerinde |
| ablative (çıkma) | öykülerinden | öykülerinden |
| genitive (tamlayan) | öykülerinin | öykülerinin |
predicative forms of öykü
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | öyküyüm | öykülerim* |
| sen (you are) | öyküsün | öykülersin* |
| o (he/she/it is) | öykü / öyküdür | öyküler* / öykülerdir* |
| biz (we are) | öyküyüz | öyküleriz |
| siz (you are) | öyküsünüz | öykülersiniz |
| onlar (they are) | öyküler | öykülerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | öyküydüm | öykülerdim* |
| sen (you were) | öyküydün | öykülerdin* |
| o (he/she/it was) | öyküydü | öykülerdi* |
| biz (we were) | öyküydük | öykülerdik |
| siz (you were) | öyküydünüz | öykülerdiniz |
| onlar (they were) | öyküydüler | öykülerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | öyküymüşüm | öykülermişim* |
| sen (you were) | öyküymüşsün | öykülermişsin* |
| o (he/she/it was) | öyküymüş | öykülermiş* |
| biz (we were) | öyküymüşüz | öykülermişiz |
| siz (you were) | öyküymüşsünüz | öykülermişsiniz |
| onlar (they were) | öyküymüşler | öykülermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||