Definify.com
Definition 2024
öfga
öfga
Icelandic
Verb
öfga (weak verb, third-person singular past indicative öfgaði, supine öfgað)
- to exaggerate
Conjugation
öfga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að öfga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
öfgað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
öfgandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég öfga | við öfgum | present (nútíð) |
ég öfgi | við öfgum |
þú öfgar | þið öfgið | þú öfgir | þið öfgið | ||
hann, hún, það öfgar | þeir, þær, þau öfga | hann, hún, það öfgi | þeir, þær, þau öfgi | ||
past (þátíð) |
ég öfgaði | við öfguðum | past (þátíð) |
ég öfgaði | við öfguðum |
þú öfgaðir | þið öfguðuð | þú öfgaðir | þið öfguðuð | ||
hann, hún, það öfgaði | þeir, þær, þau öfguðu | hann, hún, það öfgaði | þeir, þær, þau öfguðu | ||
imperative (boðháttur) |
öfga (þú) | öfgið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
öfgaðu | öfgiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
öfgast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að öfgast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
öfgast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
öfgandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég öfgast | við öfgumst | present (nútíð) |
ég öfgist | við öfgumst |
þú öfgast | þið öfgist | þú öfgist | þið öfgist | ||
hann, hún, það öfgast | þeir, þær, þau öfgast | hann, hún, það öfgist | þeir, þær, þau öfgist | ||
past (þátíð) |
ég öfgaðist | við öfguðumst | past (þátíð) |
ég öfgaðist | við öfguðumst |
þú öfgaðist | þið öfguðust | þú öfgaðist | þið öfguðust | ||
hann, hún, það öfgaðist | þeir, þær, þau öfguðust | hann, hún, það öfgaðist | þeir, þær, þau öfguðust | ||
imperative (boðháttur) |
öfgast (þú) | öfgist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
öfgastu | öfgisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
öfgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
öfgaður | öfguð | öfgað | öfgaðir | öfgaðar | öfguð | |
accusative (þolfall) |
öfgaðan | öfgaða | öfgað | öfgaða | öfgaðar | öfguð | |
dative (þágufall) |
öfguðum | öfgaðri | öfguðu | öfguðum | öfguðum | öfguðum | |
genitive (eignarfall) |
öfgaðs | öfgaðrar | öfgaðs | öfgaðra | öfgaðra | öfgaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
öfgaði | öfgaða | öfgaða | öfguðu | öfguðu | öfguðu | |
accusative (þolfall) |
öfgaða | öfguðu | öfgaða | öfguðu | öfguðu | öfguðu | |
dative (þágufall) |
öfgaða | öfguðu | öfgaða | öfguðu | öfguðu | öfguðu | |
genitive (eignarfall) |
öfgaða | öfguðu | öfgaða | öfguðu | öfguðu | öfguðu |
Synonyms
- ýkja
- yfirdrífa