Definify.com
Definition 2024
ösla
ösla
Icelandic
Verb
ösla (weak verb, third-person singular past indicative öslaði, supine öslað)
Conjugation
ösla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ösla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
öslað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
öslandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ösla | við öslum | present (nútíð) |
ég ösli | við öslum |
| þú öslar | þið öslið | þú öslir | þið öslið | ||
| hann, hún, það öslar | þeir, þær, þau ösla | hann, hún, það ösli | þeir, þær, þau ösli | ||
| past (þátíð) |
ég öslaði | við ösluðum | past (þátíð) |
ég öslaði | við ösluðum |
| þú öslaðir | þið ösluðuð | þú öslaðir | þið ösluðuð | ||
| hann, hún, það öslaði | þeir, þær, þau ösluðu | hann, hún, það öslaði | þeir, þær, þau ösluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
ösla (þú) | öslið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| öslaðu | ösliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
öslast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að öslast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
öslast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
öslandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég öslast | við öslumst | present (nútíð) |
ég öslist | við öslumst |
| þú öslast | þið öslist | þú öslist | þið öslist | ||
| hann, hún, það öslast | þeir, þær, þau öslast | hann, hún, það öslist | þeir, þær, þau öslist | ||
| past (þátíð) |
ég öslaðist | við ösluðumst | past (þátíð) |
ég öslaðist | við ösluðumst |
| þú öslaðist | þið ösluðust | þú öslaðist | þið ösluðust | ||
| hann, hún, það öslaðist | þeir, þær, þau ösluðust | hann, hún, það öslaðist | þeir, þær, þau ösluðust | ||
| imperative (boðháttur) |
öslast (þú) | öslist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| öslastu | öslisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
öslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
öslaður | ösluð | öslað | öslaðir | öslaðar | ösluð | |
| accusative (þolfall) |
öslaðan | öslaða | öslað | öslaða | öslaðar | ösluð | |
| dative (þágufall) |
ösluðum | öslaðri | ösluðu | ösluðum | ösluðum | ösluðum | |
| genitive (eignarfall) |
öslaðs | öslaðrar | öslaðs | öslaðra | öslaðra | öslaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
öslaði | öslaða | öslaða | ösluðu | ösluðu | ösluðu | |
| accusative (þolfall) |
öslaða | ösluðu | öslaða | ösluðu | ösluðu | ösluðu | |
| dative (þágufall) |
öslaða | ösluðu | öslaða | ösluðu | ösluðu | ösluðu | |
| genitive (eignarfall) |
öslaða | ösluðu | öslaða | ösluðu | ösluðu | ösluðu | |