Definify.com
Definition 2024
ürül
ürül
Hungarian
Verb
ürül
- (intransitive) to become empty
Conjugation
conjugation of ürül
| Infinitive | ürülni | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Past participle | ürült | |||||||
| Present participle | ürülő | |||||||
| Future participle | - | |||||||
| Adverbial participle | ürülve | |||||||
| Potential | ürülhet | |||||||
| 1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd person sg formal |
1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd person pl formal |
|||
| Indicative Mood | Present | Indefinite | ürülök | ürülsz | ürül | ürülünk | ürültök | ürülnek |
| Definite | intransitive verb, definite forms are not used | |||||||
| Past | Indefinite | ürültem | ürültél | ürült | ürültünk | ürültetek | ürültek | |
| Definite | - | |||||||
| Conditional Mood | Present | Indefinite | ürülnék | ürülnél | ürülne | ürülnénk | ürülnétek | ürülnének |
| Definite | - | |||||||
| Subjunctive Mood | Present | Indefinite | ürüljek | ürülj or ürüljél |
ürüljön | ürüljünk | ürüljetek | ürüljenek |
| Definite | - | |||||||
| Conjugated Infinitive | ürülnöm | ürülnöd | ürülnie | ürülnünk | ürülnötök | ürülniük | ||
Derived terms
- ürülék
- ürülés
(With verbal prefixes):
- kiürül
- megürül
Related terms
References
- ↑ Gábor Zaicz, Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete, Tinta Könyvkiadó, 2006, ISBN 963 7094 01 6