Definify.com
Definition 2024
þagga
þagga
Icelandic
Verb
þagga (weak verb, third-person singular past indicative þaggaði, supine þaggað)
- (transitive, with accusative) to silence
Conjugation
þagga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þagga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þaggað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þaggandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég þagga | við þöggum | present (nútíð) |
ég þaggi | við þöggum |
þú þaggar | þið þaggið | þú þaggir | þið þaggið | ||
hann, hún, það þaggar | þeir, þær, þau þagga | hann, hún, það þaggi | þeir, þær, þau þaggi | ||
past (þátíð) |
ég þaggaði | við þögguðum | past (þátíð) |
ég þaggaði | við þögguðum |
þú þaggaðir | þið þögguðuð | þú þaggaðir | þið þögguðuð | ||
hann, hún, það þaggaði | þeir, þær, þau þögguðu | hann, hún, það þaggaði | þeir, þær, þau þögguðu | ||
imperative (boðháttur) |
þagga (þú) | þaggið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þaggaðu | þaggiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þaggast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þaggast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þaggast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þaggandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég þaggast | við þöggumst | present (nútíð) |
ég þaggist | við þöggumst |
þú þaggast | þið þaggist | þú þaggist | þið þaggist | ||
hann, hún, það þaggast | þeir, þær, þau þaggast | hann, hún, það þaggist | þeir, þær, þau þaggist | ||
past (þátíð) |
ég þaggaðist | við þögguðumst | past (þátíð) |
ég þaggaðist | við þögguðumst |
þú þaggaðist | þið þögguðust | þú þaggaðist | þið þögguðust | ||
hann, hún, það þaggaðist | þeir, þær, þau þögguðust | hann, hún, það þaggaðist | þeir, þær, þau þögguðust | ||
imperative (boðháttur) |
þaggast (þú) | þaggist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þaggastu | þaggisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þaggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
þaggaður | þögguð | þaggað | þaggaðir | þaggaðar | þögguð | |
accusative (þolfall) |
þaggaðan | þaggaða | þaggað | þaggaða | þaggaðar | þögguð | |
dative (þágufall) |
þögguðum | þaggaðri | þögguðu | þögguðum | þögguðum | þögguðum | |
genitive (eignarfall) |
þaggaðs | þaggaðrar | þaggaðs | þaggaðra | þaggaðra | þaggaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
þaggaði | þaggaða | þaggaða | þögguðu | þögguðu | þögguðu | |
accusative (þolfall) |
þaggaða | þögguðu | þaggaða | þögguðu | þögguðu | þögguðu | |
dative (þágufall) |
þaggaða | þögguðu | þaggaða | þögguðu | þögguðu | þögguðu | |
genitive (eignarfall) |
þaggaða | þögguðu | þaggaða | þögguðu | þögguðu | þögguðu |